مقایسه‌ی آزمایشگاهی میزان جذب مینایی فلوراید از دو نوع وارنیش سدیم فلوراید

  خلاصه:   سابقه و هدف:   مصرف محصولات مختلف فلوراید نظیر ژل‌ها، دهان‌شویه‌ها، خمیردندان‌ها و وارنیش‌های فلورایددار نقش مهمی در مقاوم ساختن دندان در برابر پوسیدگی دارند. در این میان، وارنیش‌های فلورایددار به دلیل مزایای متعدد بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیر جذب مینایی فلوراید از دو نوع وارنیش آریادنت و Sultan در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.   مواد و روش‌ها:   در این تحقیق آزمایشگاهی؛ 40 دندان پرمولر جوان انتخاب و به دو نیمه‌ی مزیالی و دیستالی برش یافتند. بیست نیمه‌ی دندانی به مدت 1 ساعت در دستگاه لرزش مغناطیسی مداوم در وارنیش آریادنت و 20 نیمه‌ی دیگر در وارنیش Sultan قرار گرفتند. نیمه‌ها 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد در بزاق مصنوعی نگهداری شده، 30 ثانیه توسط اسید پرکلریک 1 مولار اچ شده و سطح پنجره پس از هر بار اچ با   KOH  2/0 مولار شسته شد. نمونه‌برداری از نیمه‌ها با روش acid etch enamel biopsy انجام شد و محتوای فلوراید و کلسیم آنها با روش‌های پتانسیومتری و اسپکتروفتومتری تعیین گردید. برای آنالیزهای آماری از آزمون T-TEST استفاده شد.   یافته‌ها:   میزان محتوای یون فلوراید در نیمه‌های مینایی اکسپوز شده در برابر وارنیش آریادنت معادل 89/1±27/3 ppm و در وارنیش Sultan معادل 34/1±41/3  ppm  برآورد گردید. (36/0= p) مقادیر کلسیم موجود در نیمه‌های مینایی اکسپوز شده در برابر وارنیش آریادنت معادل  ppm84/52±02/82 و در وارنیش Sultan برابر ppm68/52±11/71   برآورد گردید. (34/0=p)   نتیجه‌گیری:   به نظر می رسد که میزان جذب مینائی فلوراید در وارنیش داخلی و خارجی مشابه است.